Heet, heter, heetst!

De puzzelstukjes over Australië vallen de laatste dagen steeds vaker op hun plek. De foto's, verhalen en films over dit prachtige, uitgestrekte, warme maar fijne land kun je hierdoor steeds beter in een context plaatsen. Neem bijvoorbeeld de prachtige zonsondergangen, de chille houding van 'De Australiër' (met soms een spreek tempo van heb jou daar), de mega trucks onderweg of de verschillende diersoorten die in ieder gebied weer anders zijn.
Je hebt hier vooraf natuurlijk een bepaald beeld bij, maar helemaal begrijpen doe je volgens mij pas als je er echt onderdeel vanuit maakt en je het dus zelf hebt ervaren. Ik ben er hierdoor wel achter gekomen, waarom velen naar de andere kant van de wereld reizen om dit land te bezoeken.

Een van de grootste uitdagingen deze reis wordt steeds vaker de toenemende warmte. Nu heb ik al een aantal warme landen getrotseerd, maar Australië lijkt een klasse apart. Naarmate we meer richting het noorden/binnenland trokken des te hoger werd de temperatuur.
Om jullie een beeld te geven:
De temperatuur in het busje lag gemiddeld tussen de 42-46 graden, douchen doe je door alleen de koud water kraan open te zetten, raampje open tijdens het rijden betekent alleen maar meer warme lucht, je kunt de thermiek op de weg bijna aanraken en onderweg drink je warm/heet water (hang er een theezakje in en je hebt thee...). Dit in combinatie met een hoge luchtvochtigheid maakt dat je bijna constant in een sauna zit/loopt/slaapt en je liters water per dag moet drinken. Maar goed gelukkig houd ik van uitdagingen en valt het in het niets bij alle prachtige en indrukwekkende eye-catchers die keer op keer weer opdoemen in het West-Australische landschap. AMAZING!

Inmiddels hebben we onze lus door het binnenland (Carnarvon-Exmouth-Onslow-Karratha-Port Hedland-Karijini National Park-Carnarvon) erop zitten en hebben we weer prachtige natuurverschijnselen gezien (o.a. de kloven en watervallen van Karajini National Parken, een 30 km durende zandstorm en natuurlijk de prachtige kust plaatsen). We zullen nu langzaam weer afdalen richting het zuiden, met Perth als eindbestemming. Dit zal qua temperatuur weer wat dragelijker worden en ook het aantal vliegen neemt hopelijk af. We zullen nu ook weer wat kortere afstanden gaan rijden (gemiddeld 200 km per dag i.p.v 400/500 km per dag).

Op dit moment zitten we weer op onze vaste stop, voor een frozen coke en natuurlijk de WiFi, bij de MC Donalds (in Geraldton). Hierna zullen we op de beat van golden oldies uit de 80's, 90's en 0's een TOP PARK camping op gaan zoeken

Het aantal foto's vliegt trouwens bizar snel omhoog. Inmiddels al meer dan 1100, dat wordt nog een heel gepuzzel straks bij het uitzoeken.

Wat helaas ook snel aan het voorbij vliegen is, is de tijd. We zijn inmiddels al over de helft en het einde van een prachtige maand in Australië komt hierdoor steeds dichterbij. Ook dit mag de pret niet te veel drukken en
we maken er nog een mooie laatste week van!

Adios Amigos!